Bir Aikido-ka Olarak Kişisel Düşüncem:
Savaş sanatının sonuna ‘’do – yol ‘’eki gelince bu, kişinin başkalarına değil, kendisine karşı verdiği mücadelede gösterdiği gelişimi, uğraş verdiği savaş sanatında kendi kişisel olgunlaşmasını zirveye taşımak için bir anlamda ‘nirvanaya, gungfuya, pişmeye’ ulaşmak için yürüdüğü sonsuz yolu ifade eder. Örneğin bir iaido ustası, her kesişinde başka bir savaşçıdan değil, kendi bir önceki kesişinden daha iyi bir kesiş yapmayı hedefler. Bu hedeften sapmak ve başkalarıyla yarış içine girmek, onu yoldan saptırır ve başarısızlığa mahkum eder. Öyle ki, Ai ki do yani evrensel enerji ile uyum yolu sanatını icra eden bir öğrenci, bilinçsiz yetersizlik durumu ile çıktığı yolculukta, yolun sonsuzluğunu ve gerçek amacının başkasından daha iyi olmak değil, kendi ustalık seviyesine ulaşmak olduğunu idrak edemezse, başarıya ulaşması ve kendisini bilinçli yetersizlik, bilinçli yeterlilik ve bilinçsiz yeterlilik süreçlerinden geçirmesi imkansız hale gelir. Yolun sonsuzluğunu ve gerçek amacın kendi fiziksel, ruhsal ve kişisel egolarını yok etmek olduğunu kavrayan öğrenci ise, yaptığı her tekrarda kendisini ustalığa bir adım daha yaklaştırır. Budo yolculuğu asla bitmese de, kendisi her gün bir öncekinden daha yeterli ve güçlü bir şekilde önüne çıkan engelleri teker teker aşarak yola devam edecek ve kendi kişisel ‘Satori’sine ulaşacaktır.
Ueshiba (O-Sensei / “saygıdeğer öğretmen”) “Yalnızca sürekli ve sürekli olarak çalışanlar tekniklerini geliştirebilirler. Gizli tekniklere güvenmek sizi hiçbir yere götürmez. ” (gizli teknik yoktur, derse gelmeyen öğrenci vardır.)
Whatsapp'tan Ulaşabilirsiniz!